Pierwsze dzieło forteczne powstało podczas budowy Grupy Siedliskiej w 1883 roku . Następnie zostało rozebrane a z pozostałosci utworzono baterię artyleryjską.

    W chwili obecnej na terenie baterii widoczne są resztki murowanej bramy, brukowana rynna odprowadzająca wodę oraz stanowiska artyleryjskie.Na uwagę zasługuje dobrze zachowana sucha fosa otaczająca baterię oraz brukowana droga dojazdowa. Na zapolu zachowały się ponadto fundamenty po budynku kuchni oraz studnia.W latach 1897-1900 wybudowano nowy fort około 200 metrów na północny- wschód od pierwotnego dzieła.Nowa lokalizacja na skraju wzgórza 230 m. zapewniała lepszą widocznosć i pole ostrzału. Podstawowym zadaniem fortu była obrona doliny przez którą przebiegała droga oraz linia kolejowa łącząca Przemysl ze Lwowem. Ważnym zadaniem było również wspieranie ogniem artyleryjskim obrony fortu nr XIV Hurko.

    Był to fort pancerny uzbrojony w 2 armaty 8 cm. M 94 znajdujące się w wieżach pancernych.Na osi fortu znajdowała się pancerna wieża obserwacyjna kierująca ogniem baterii pancernej.W lewy bark fortu wbudowano tradytor uzbrojony również w 2 armaty kal. 8 cm.Obok tradytora dobudowano punkt obserwacyjny. Fort posiadał również odkryte stanowisko artyleryjskie. Wzdłuż wału znajdowały się stanowiska obronne piechoty.W lewej częsci fosy znajdowała się kaponiera przeciwstokowa.Centrum fortu zajmował budynek kazamatowy, w częsci koszarowej dwukondygnacyjny, w częsci schronowej jednokondygnacyjny.Na parterze znajdowały się kazamaty pełniące rolę koszar, wartownia, magazyn żywnosci, studnia, pomieszczenie telefonistów, a w częsci centralnej schron pogotowia, magazyn amunicji oraz punkt opatrunkowy.

    Na piętrze znajdowała się kuchnia 2 kazamaty dla załogi oraz dla dowódcy fortu i oficerów.Na obu kondygnacjach znajdowały się ubikacje oraz 3 małe schrony pogotowia.Okna budynku zabezpieczały okiennice pancerne wyposażone w otwory strzelnicze.Załoga fortu liczyła 92 osoby w tym 88 szeregowców, 3 oficerów i komendant fortu.